Register  Login  Active Topics  Maps  

dedalus66’s Greek Odyssey

  Tags: Greek
 Language Learning Forum : Language Learning Log Post Reply
20 messages over 3 pages: 13  Next >>
dedalus66
Diglot
Newbie
Australia
Joined 3584 days ago

16 posts - 17 votes
Speaks: English*, French
Studies: Greek

 
 Message 9 of 20
28 January 2015 at 12:07pm | IP Logged 
And another day of Greek passes. I'm in a good rhythm at the moment, doing a bit here and
there. I would have said at the start of this week, that that was a bad way of going about
it, but I feel like it means that Greek is never far from my mind. There is so much I'm
still to learn...but it is an exciting feeling. This language has been spoken by my
ancestors for lord knows how long, and I'm only now activating it...some may say that I'm
wasting my time (and they have), but it's a great feeling being able to improve.

dedalus66 wrote:
And thus continues my story (I realize now that I've forgotten to put the
definite articles in front of names...that is something I need to remember to do):

Έτσι, ο Στέφανος ήταν στο πλοίο. Δεν ήξερε μα αυτό το πλοίο θα ήταν το σπίτι του για
πολλοί μήνες...ενα σπίτι χώρις την Μαννα του, την οικογένεια του, ό,τι ήξερε θα ήταν
πολύ μακριά για αυτόν. Αυτό θα ήταν πιο δύσκολο από σκέφτηκε...μα η ελπίδα του να πάει
στην Αυστραλία ήταν τόση πολύ δυνατή, θα σταματούσε ποτέ...μέχρι είδε την παραλία της
Αυστραλίας. Συνεπώς, μιλήσε με τον πλοίαρχο. Ο πλοίαρχος ήταν έκπληκτος όταν ο
Στέφανος τον ρώτησε αν μπορεί να δουλέψει στο πλοίο. Ο πλοίαρχος τον ρώτησε «Τι
μπορείς να κάνεις;...θέλω τους άνθροπους που μπορούν να δουλεύουν στα σκληρά κάθε
μέρα» Ο Στέφανος απαντήσε «Είμαι συνηθισμένος να δουλεύω στα σκληρά. Μπορώ να κάνω ό,
τι θές, πλοίαρχε μου». «Eντάξει. Αρχίσεις από τώρα. Το πλοίο θα φύγε σε δεκαπέντε
λεπτά»...Ο Στέφανος ειπε «δεκαπέντε λεπτά...όχι αύριο; πρέπει να πω αντίο στην
οικογένεια μου!». «Μπορείς αλλά αυτό το πλοίο δεν θα σε περίμενει. Κάνεις πως θέλεις.
Δεν μου κάνει τίποτα.» Έπρεπε να επιλέγει...Ή οικογένεια του, ή το όνειρά του.
Χρειάστηκε να αποφασίσει. Αποφασίσε το όνειρά του, φυσικά. Πήγε στο πλεύρο του πλοίου
και φώναξε τον μπαμπά του. «Μπαμπά πάω θάλασσα με αυτό το πλοίο...Πες της μαμα και
τα αδέλφια μου ότι τους αγαπώ και θα μου λείψουν!». Ο μπαμπάς του ήταν πολύ θυμωμένος
«Αχ Στέφανε! Τι κάνεις εκεί; κατέβαινε τώρα! Πρέπει να δουλέψεις μαζί μου!». Απαντάει
ο Στέφανος «δεν μπορώ. Συγνώμη. Πρέπει να πάω. Αντίο μπαμπά μου.» Και με αυτό, το
πλοίο έφυγε.



Ο πατέρας του Στέφανου στάθηκε όρθιος με το στόμα του εντελώς ανοιχτό. Έβλεπε τον γιο του
να φύγε...και δεν ήξερε όταν θα τον ξαναέβλεπε. Επίσης, έπρεπε να παει σπίτι και να πει
στην οικογένεια του ότι το πρώτο παιδί της οικογένειας έφυγε...απλά, έφυγε...χώρις να τους
πει ενα «γεια»...βέβαια, αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο για τον πατέρα, μα πρέπει να αφήσουμε
αυτόν γιατί αυτή η ιστορία είναι σχετικά με τον Στέφανο, ο ήρωας μας. Όλος ο κόσμος που
ήταν στο πλοίο έιχε την εργασία του...εκτός από τον Στέφανο. Για αύτον ήταν η πρώτη φορά
ότι ήταν σε ένα πλοίο. Δεν ήξερε να κάνει...επ'ουδενί. Ενώ δεν έκανε τίποτα, ο πλοίαρχος
τον έβλεπε. Τον φώναξε αυτός «Ε; Τι κάνεις έτσι ρε; φαίνεται να μην έχεις δει ποτέ ενα
πλοίο! Δούλεψε!» και ο Στέφανος απάντησε «Αχ...πλοίαρχε μου...δεν ξέρω...τι πρέπει να
κάνω»...και με αυτό, ο πλοίαρχος θύμωσε και του έδωσε σκούπα. «Να τη! Δούλεψε!». Ο Στέφανος
τον κοίταξε και σκέφτηκε «θα είναι ένα τόσο πολύ μεγάλο χρόνο...και στα πραγματικά, δεν
ξέρω τι κάνουν με αυτό το πλοίο...» έτσι, φώναξε «πλοίαρχε! τι κάνουμε στην θάλασσα...δεν
βλέπω ψαράδες...δεν βλέπω τίποτα.» Ο πλοίαρχος τον έδωσε ένα σοβαρό βλέμμα...«μη ρώτα...σου
έδωσα δουλειά. Αυτό είναι αρκετά. Εγώ ξέρω τι κάνουμε, και χρειάζεται να μόνο εγώ ξέρω.
Καταλαβαίνεις;» «Μαλίστα, πλοίαρχε...σύγγνωμη.» Ο Στέφανος ήθελε τόσο πολύ να είναι στο
σπίτι του.

Edited by dedalus66 on 29 January 2015 at 5:49am

1 person has voted this message useful



dedalus66
Diglot
Newbie
Australia
Joined 3584 days ago

16 posts - 17 votes
Speaks: English*, French
Studies: Greek

 
 Message 10 of 20
29 January 2015 at 5:48am | IP Logged 
Yesterday I decided that I need to watch more youtube videos of Greek. I also feel it helps
if I watch the same video over and over again...it can get repetitive, but it is what I
would do when I was learning French. There are certain turns of phrases I have trouble
with...but again I can't be too harsh on myself because it has barely been 6 months of me
learning Greek. After 6 months of French I could not even say: "Ça fait 6 mois que
j'apprends la langue française" so maybe I'm heading in the right direction. One can never
be sure.

dedalus66 wrote:
Ο πατέρας του Στέφανου στάθηκε όρθιος με το στόμα του εντελώς ανοιχτό.
Έβλεπε τον γιο του να φύγε...και δεν ήξερε όταν θα τον ξαναέβλεπε. Επίσης, έπρεπε να παει
σπίτι και να πει στην οικογένεια του ότι το πρώτο παιδί της οικογένειας έφυγε...απλά,
έφυγε...χώρις να τους πει ενα «γεια»...βέβαια, αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο για τον πατέρα, μα
πρέπει να αφήσουμε αυτόν γιατί αυτή η ιστορία είναι σχετικά με τον Στέφανο, ο ήρωας μας.
Όλος ο κόσμος που ήταν στο πλοίο έιχε την εργασία του...εκτός από τον Στέφανο. Για αύτον
ήταν η πρώτη φορά ότι ήταν σε ένα πλοίο. Δεν ήξερε να κάνει...επ'ουδενί. Ενώ δεν έκανε
τίποτα, ο πλοίαρχος τον έβλεπε. Τον φώναξε αυτός «Ε; Τι κάνεις έτσι ρε; φαίνεται να μην
έχεις δει ποτέ ενα πλοίο! Δούλεψε!» και ο Στέφανος απάντησε «Αχ...πλοίαρχε μου...δεν
ξέρω...τι πρέπει να κάνω»...και με αυτό, ο πλοίαρχος θύμωσε και του έδωσε σκούπα. «Να τη!
Δούλεψε!». Ο Στέφανος τον κοίταξε και σκέφτηκε «θα είναι ένα τόσο πολύ μεγάλο χρόνο...και
στα πραγματικά, δεν ξέρω τι κάνουν με αυτό το πλοίο...» έτσι, φώναξε «πλοίαρχε! τι κάνουμε
στην θάλασσα...δεν βλέπω ψαράδες...δεν βλέπω τίποτα.» Ο πλοίαρχος τον έδωσε ένα σοβαρό
βλέμμα...«μη ρώτα...σου έδωσα δουλειά. Αυτό είναι αρκετά. Εγώ ξέρω τι κάνουμε, και
χρειάζεται να μόνο εγώ ξέρω. Καταλαβαίνεις;» «Μαλίστα, πλοίαρχε...σύγγνωμη.» Ο Στέφανος
ήθελε τόσο πολύ να είναι στο σπίτι του.


I'm not sure if anyone is reading these but they are pretty useful to write. I uploaded one
of mine to be corrected on Lang-8, and am waiting on a response.

Έτσι, ο Στέφανος μας ήταν κόλλησε. Πριν, κόλλησε στην περιοχή του αλλά τώρα σε ένα πλοίο.
Αλήθεια, αυτό η φορά δεν μπορούσε να πάει πουθενά. Το πλοίο ήταν μεγάλο. Οι περισσότεροι
των αντρών που ήταν στο πλοίο ήταν πολύ σοβαροί...φάνηκε ότι πέρασαν όλη την ζωή τους στη
θάλασσα, χώρις να μιλούν με τους άνθροπους της γης. Ο Στέφανος σκέφτηκε να μην είχαν είτε
οικογένεια είτε φίλους. Είναι γι’αυτό που δεν ήθελε να τους μιλήσε, καθόλου. Μα υπήρξε ένα
αγόρι, σαν Στέφανο. Aφού το πλοίο ήταν μεγάλο, και κάθε άνθροπος έιχε την εργασία του, δεν
μπορέσε να τον μιλήσει ενώ δούλευαν. Το αγόρι δούλεψε με τον πλοίαρχο έτσι ήταν πιο πιο
δύσκολο να τον μιλήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι γι’αυτό ενώ όλος ο κόσμος έτρογε
τον φαγητό του (υπήρξε είκοσι άνθροποι περίπου γύρω από το τραπέζι), και ο πλοίαρχος ήταν
στο δωμάτιο του, ο Στέφανος αρχίσε μια κουβέντα με το αγόρι. Όταν ο περισσότερος του κόσμου
είχε φύγει, τον ρώτησε «γεια, με λένε Στέφανος...πώς και είσαι εδώ;». Ο άλλος απαντήσε «δεν
θέλω να’μαι ο φίλος σου. Θέλω να κάνω την δουλειά μου για τον πλοίαρχο και μέτα ένα χρόνο,
θα επιστρέψω Ρόδο. Εντάξει;»...«Εντάξει, σε καταλαβαίνω...μα ήταν απλή ερωτήση, ούτε θέλω
να’μαι ο φίλος σου...μα ένα χρόνο είναι μεγάλο. Μια ομιλία καμιά φορά κάνει μόνο καλό για
εμάς...»...«έχεις δίκιο. Θα σου μιλήσω, μα δεν είμαστε φίλοι...ποτέ...δεν γινέται σου
λεώ...» Και με αυτό, το αγόρι αρχίσε να μιλήσει. Ο Στέφανος δεν αισθάνθηκε τόσο μόνος όσο
πριν λίγες ημέρες.



Edited by dedalus66 on 29 January 2015 at 5:51am

1 person has voted this message useful



Γρηγόρη
Tetraglot
Groupie
United States
Joined 4444 days ago

55 posts - 154 votes 
Speaks: English*, Greek, Latin, Ancient Greek
Studies: German, French, Russian

 
 Message 11 of 20
29 January 2015 at 8:01pm | IP Logged 
Παρακάτω θα βρείς μερικές διορθώσεις στο κείμενό σου. Στις παρενθέσεις αφήνω τα λάθη που έγραψες
εσύ. Ελπίζω να σε βοηθησουν.

Γρηγόρης


Ο πατέρας του Στέφανου στεκόταν (στάθηκε = stopped still) όρθιος με το στόμα του
εντελώς ανοιχτό. Έβλεπε τον γιο του να φεύγει (να φύγει = that he had left)...και δεν ήξερε όταν θα τον
ξανάβλεπε. Επίσης, έπρεπε να παει σπίτι και να πει στην οικογένειά του ότι το πρώτο παιδί της
οικογένειας εἴχε φύγει... απλώς (not απλά), έφυγε...χώρις να τους πει ενα «γεια»...βέβαια, αυτό θα ήταν
πολύ δύσκολο για τον πατέρα, μα πρέπει να αφήσουμε αυτόν γιατί αυτή η ιστορία αφορά στον (not είναι
σχετικά με τον) Στέφανο, τον ήρωά μας (not ο ήρωάς μας. Keep the same case.). Όλος ο κόσμος που ήταν
στο πλοίο έιχε την δουλειά (not εργασία, unless you really mean assignment) του...εκτός από τον Στέφανο.
Για αύτον ήταν η πρώτη φορά που (not ότι) ήταν σε ένα πλοίο. Δεν ήξερε να κάνει... τίποτα (not
επ'ουδενί). (Ενώ δεν έκανε τίποτα, ο) Ο πλοίαρχος τον είδε (έβλεπε) να χαζεύει/σχολάει. Του (Τον) φώναξε
αυτός, «Ε; Τι κάνεις έτσι ρε; Σαν να (better than φαίνεται να) μην έχεις δει ποτέ ενα πλοίο! Στρώσου στη
δουλειά σου! (not Δούλεψε)» και ο Στέφανος απάντησε «Αχ...πλοίαρχε μου...δεν ξέρω...τι πρέπει να
κάνω»...και με αυτό, ο πλοίαρχος θύμωσε και του έδωσε μια σκούπα. «Να (without την)! Εμπρός, στη
δουλειά σου! (not Δούλεψε!)». Ο Στέφανος τον κοίταξε και σκέφτηκε «Πρόκειται για μακριά χρονιά (not Θα
ειναι ένα τόσο πολύ μεγάλο χρόνο)...και (omit στα) πραγματικά, δεν ξέρω τι κάνουν με αυτό το πλοίο...»
έτσι, φώναξε «πλοίαρχε! τι κάνουμε (add) εδώ στην θάλασσα...δεν βλέπω ψαράδες...δεν βλέπω τίποτα.»
Ο πλοίαρχος τον κοίταξε με (not τον έδωσε, which should be του έδωσε) ένα σοβαρό βλέμμα...«μη
ρώτα...σου έβαλα (better than έδωσα) δουλειά. Αυτό φτάνει (instead of είναι αρκετά). Εγώ ξέρω τι
κάνουμε, και χρειάζεται να ξέρω μόνο εγώ (not here ξέρω). Καταλαβαίνεις;» «Μαλίστα,
πλοίαρχε...σύγγνωμη.» Ο Στέφανος ήθελε τόσο πολύ να είναι στο σπίτι του.

Έτσι, ο Στέφανός μας ήταν κολλημένος (not κόλλησε). Πριν, κολλούσε (not κόλλησε) στον τόπο του (στην
περιοχή του) αλλά τώρα σε ένα πλοίο. Αλήθεια, αυτή τη φορά (not αυτό η φορά) δεν μπορούσε να πάει
πουθενά. Το πλοίο ήταν μεγάλο. Οι περισσότεροι άντρες (not των αντρών) που ήταν στο πλοίο ήταν
πολύ σοβαροί...σαν να περνούσαν (φάνηκε ότι πέρασαν = it seemed that they had passed) όλη την ζωή
τους στη θάλασσα, χώρις να μιλούν με τους ανθρώπους (not άνθροπους) της στεριάς (της γης would be
opposed to outer space, not the sea). Ο Στέφανος σκέφτηκε πως δεν έχουν (not να μην είχαν) ούτε (not είτε)
οικογένεια ούτε (not είτε) φίλους. (Είναι γι’) Γι᾽αυτό (που) δεν ήθελε να τους μιλήσε, καθόλου. Μα υπήρχε
(υπήρξε = there had been) άλλο παιδί σαν το Στέφανο (ένα αγόρι, σαν Στέφανο, sounds like a little kid).
Aφού το πλοίο ήταν μεγάλο, και ο καθένας (better than κάθε άνθροπος) έιχε την δουλειά (εργασία) του,
δεν μπορούσε (μπορέσε = had not been able) να του (τον) μιλήσει ενώ δούλευαν. Το αγόρι δούλευε (not
δούλεψε) με τον πλοίαρχο, έτσι ήταν πολύ (πιο πιο) δύσκολο να του (τον) μιλήσει κατά τη μέρα (διάρκεια
της ημέρας). (Remove Είναι) Γι’αυτό, ενώ όλος ο κόσμος ἔτρωγε (έτρογε) το (τον) φαγητό του (υπήρχαν
(not υπήρξε) περίπου είκοσι ἄνθρωποι (άνθροποι περίπου) γύρω στο (από) το τραπέζι), και ο πλοίαρχος
ήταν στο δωμάτιό του, ο Στέφανος αρχίσε μια κουβέντα με το αγόρι. Όταν οι περισσότεροι (ο
περισσότερος του κόσμου είχε) εἴχαν φύγει, του είπε (τον ρώτησε) «γεια, με λένε Στέφανο(ς)...πώς και
είσαι εδώ;». Ο άλλος απαντήσε «δεν θέλω να’μαι (ο) φίλος σου. Θέλω να κάνω την δουλειά μου για τον
πλοίαρχο και, μέτα ένα χρόνο, να (θα) επιστρέψω Ρόδο. Εντάξει;»...«Εντάξει, σε καταλαβαίνω...μα ήταν
απλή ερωτήση, ούτε καν εγώ δεν θέλω να’μαι (ο) φίλος σου...μα ένας χρόνος (ένα χρόνο) είναι πολύς
καιρός (μεγάλο). Απλώς, μια κουβέντα (ομιλία) καμιά φορά μας κάνει (μόνο) καλό (για εμάς)...»...«έχεις
δίκιο. Θα τα πούμε (better than σου μιλήσω), μα δεν είμαστε φίλοι...ποτέ...δεν γινέται, σου λεώ...» Και μ'
αυτό, το αγόρι αρχίσε να μιλάει (not μιλήσει). Ο Στέφανος τώρα δεν αισθανόταν πια τόσο μονάχος
(αισθάνθηκε τόσο μόνος) όσο προάλλες (πριν λίγες ημέρες).

Edited by Γρηγόρη on 29 January 2015 at 8:02pm

2 persons have voted this message useful



dedalus66
Diglot
Newbie
Australia
Joined 3584 days ago

16 posts - 17 votes
Speaks: English*, French
Studies: Greek

 
 Message 12 of 20
31 January 2015 at 2:39am | IP Logged 
Σε ευχαριστω Γρηγόρη! Μου έκανες τη χάρη με τη διόρθωση σου.

So I've been using lang 8 for my Greek writing. I honestly didn't really know what it was
until a few days ago, but I already feel like it has helped me improve. I'll continue writing
here, but perhaps less Greek. It really is such a useful tool!
1 person has voted this message useful



dedalus66
Diglot
Newbie
Australia
Joined 3584 days ago

16 posts - 17 votes
Speaks: English*, French
Studies: Greek

 
 Message 13 of 20
28 March 2015 at 7:12am | IP Logged 
Well here we are, 3 months later. I haven't given up my Greek studies, quite to the contrary.
I have been practicing my writing on lang-8, been practicing my listening skills with music
and youtube videos and have even spoken Greek. I've kept up with my anki deck, and the only
thing holding me back is my tough university course. If it were not for that, I'd be going at
it like crazy!
1 person has voted this message useful



basica
Senior Member
Australia
Joined 3525 days ago

157 posts - 269 votes 
Studies: Serbian

 
 Message 14 of 20
28 March 2015 at 11:51am | IP Logged 
Good luck with your Greek - I too am learning a mother tongue and so I understand the sort of burning desire
that comes with reconnecting with that part of yourself. Once again, all the best with your studies! :)
2 persons have voted this message useful



dedalus66
Diglot
Newbie
Australia
Joined 3584 days ago

16 posts - 17 votes
Speaks: English*, French
Studies: Greek

 
 Message 15 of 20
29 March 2015 at 8:38am | IP Logged 
Thanks basica. Are you of Serbian origin? How are your studies going? Are you able to practice
it as much as you'd like?
1 person has voted this message useful



basica
Senior Member
Australia
Joined 3525 days ago

157 posts - 269 votes 
Studies: Serbian

 
 Message 16 of 20
29 March 2015 at 8:52am | IP Logged 
Yes, both my parents are from the former Yugoslavia but I was born and raised here in Australia. I practice it a
little bit each day. I mostly do word memorisation with anki/memrise and a little bit of my textbook and its
exercises. I listen to some Serbian music on my way to and from work and every couple days or so I post onto
lang 8 and get corrections.

I would like to practice more of course, but I know what I am like :) A little bit most days is better than a lot for
a few days and nothing for many more - which is what I usually tend to be like. For now, slow and steady is
my method of choice.


1 person has voted this message useful



This discussion contains 20 messages over 3 pages: << Prev 13  Next >>


Post ReplyPost New Topic Printable version Printable version

You cannot post new topics in this forum - You cannot reply to topics in this forum - You cannot delete your posts in this forum
You cannot edit your posts in this forum - You cannot create polls in this forum - You cannot vote in polls in this forum


This page was generated in 0.3125 seconds.


DHTML Menu By Milonic JavaScript
Copyright 2024 FX Micheloud - All rights reserved
No part of this website may be copied by any means without my written authorization.